Gruzja oczami Kobiety: Szkoleniowo

Moja wrześniowa Gruzja stoi pod znakiem szkoleń i warsztatów. Na początku miesiąca dołączyła do mnie fizjoterapeutka Kasia, na co dzień mieszkająca i pracująca w Opolu. Kasia od ponad 10 lat pracuje z dziećmi, jest m.in. terapeutą Bobath i SI. W związku z tym codziennie szkolimy się z zakresu usprawniania i rehabilitacji dzieci. Warsztaty przebiegają w nieziemskim tempie, ale atmosfera jest bardzo sympatyczna, co jest zasługą naszej prowadzącej, jak i wszystkich uczestniczących w kursie, którzy są po prostu rządni wiedzy. Związane jest to z faktem, że w Gruzji ciężko o możliwość uczestniczenia w kursach doskonalących, a same studia fizjoterapeutyczne pozostawiają wiele do życzenia. Po pierwsze, zresztą jak większość studiów - są one płatne i naprawdę nieliczni mogą sobie pozwolić na przyjemność studiowania, a po drugie – polegają one przede wszystkim na przyswajaniu teorii, a przeciętny student pierwszy raz ma zaszczyt dotknąć pacjenta dopiero po zakończeniu 4 lat intensywnego wkuwania… I jeśli myślałam, że system kształcenia fizjoterapeutów w Polsce nie trzyma się przysłowiowej kupy, tak teraz wiem, że w porównaniu do Zakaukazia to u nas – najgorzej nie jest…

W związku z tym, początek września = mocno naukowa atmosfera, moja rola poza chłonięciem wiedzy to tzw.: technical support ;) I tak jak na początku wszystkie możliwe sprzęty odmawiały mi posłuszeństwa, tak teraz z komputerami, projektorem, aparatem, drukarką, kablami, a nawet montowaniem materiałów video jestem za pan brat! :) Poniżej dokumentacja po 1 tygodniu naszego szkolenia!